Rangitoto Island – A day walk

Rangitoto track

Mijn eerste “natuurwandeling” begon meteen al nat, gelukkig was het maar motregen dat wegtrok kort nadat we met de ferry aanmeerden.

Rangitoto Island ligt op een halfuurtje van Auckland en is een zeer populaire dagwandeling en de volle ferry die ochtend bewees dat al meteen.

{Opgelet: begin geschiedenisles}
Het eiland waar ik mijn dag doorbracht is relatief jong: nog maar 600 jaar oud en ontstaan na een vulkaanuitbarsting.  De Maori (zij hebben Nieuw Zeeland lang voor de Europeanen ontdekt) woonden al een tijdje op het (nu aaneensluitende) eiland Motutapu, maar na de uitbarsting hebben ze beslist te verhuizen (slimme kerels). Het heeft trouwens eventjes geduurd voor Rangitoto stabiel was en de vorm en het uitzicht kreeg van vandaag. Het eiland is uiteindelijk publiek domein geworden waarvan het geld voor het onderhoud ervan ingezameld werd door in de jaren ’20 en ’30 kampeervergunningen voor op het eiland te verkopen.  Hieruit is een zeer unieke gemeenschap ontstaan waarvan de laatste sporen nu deel uit maken van het Conservatie Fonds. Deze gemeenschap begon toen men hun kampeerplaats “permanent” begon te maken door met tweedehandsmateriaal kleine vakantiewoningen te bouwen. Deze zijn lokaal gekend als baches.

Sommige eigenaren maakten er zelfs hun hoofdwoning van. Door de regelmatige ferrydienst kon men rustig wonen zonder afgesneden te zijn van de grote stad.
Momenteel zijn slechts nog enkele baches te bezichtigen want later werd bepaald dat deze huizen in feite illegaal waren (het eiland was nog steeds publiek domein) en werden ze afgebroken. De overheid besefte echter na hun eerste ijver dat deze woningen een uniek karakter hebben dat je nu nergens anders meer kunt terugvinden en waardoor ze nu worden beschermd en gerestaureerd.
{Joepie: einde geschiedenisles}

Nu, zoals eerder vermeld was het redelijk druk en natuurlijk ging iedereen meteen op weg naar de top. Omdat ik geen zin had om met een hele bende tegelijk naar boven te gaan heb ik eerst enkele kleinere tracks gedaan (daarnaast had ik ook geen zin om aan iedereen te tonen hoe slecht mijn conditie was).
De “Lava track” is een zijwandeling naar de lavatunnels die nog overgebleven zijn na het ontstaan van het eiland. Zelfs het wandelpad ernaar toe zit vol gesteente zodat je hier en daar meer aan het klimmen bent dan aan het wandelen.

De tunnels zelf waren redelijk donker, gelukkig dus dat Julia me gewaarschuwd had dat ik mijn zaklamp moest meedoen.

De rest van de weg naar de top was een stukje moeilijker, maar het voordeel van vaak pauzeren is dat je dan ook wat meer van het uitzicht kan genieten.

Vanaf de top heb je een mooi uitzicht (anders zou het wel jammer zijn  van de moeite :D) van het eiland en Auckland.

En om te eindigen een foto van de kaart van de eilanden

en een close-up van het gedeelte dat ik gewandeld heb.

Ik ben blij dat ik deze ‘Daywalk’ gedaan heb, zelfs wetende dat ik de volgende paar dagen zeer traag de trap op en neer (vooral neer) moest gaan omdat mijn kuiten zo stijf waren. En voordat je begint te lachen, vergeet niet dat regio Izegem plat is hé ;).