In transit

een binnentuin te Singapore
een binnentuin te Singapore

Keer op keer vergeet ik iets wanneer ik op reis vertrek, blijkbaar heb ik dit trekje geërfd van mijn oma. Ook deze keer was het prijs: mijn slaapmasker en dus al meteen mijn eerste aankoop voor deze reis. Ik wist dat ik elk hulpmiddeltje nodig zou hebben om op het vliegtuig te kunnen slapen.  Vergeefse moeite echter, ik heb tijdens deze 35 uur durende transit ontdekt dat ik niet gemaakt ben om verticaal te slapen.  Hoewel ik iedereen een nekkussen kan aanraden, dat voorkomt tenminste een stijve nek.

Bij  mijn eerste overstap in Doha – Qatar heb ik meteen mijn ogen kunnen uitkijken. Er staan daar namelijk twee auto’s verleidelijk uitgestald: een Lamborghini en een Ashton Martin. Je kunt meedoen aan de wedstrijd om één van de auto’s te winnen, hoewel je natuurlijk bereid moet zijn om 111 EUR neer te tellen voor een ticket.

Na een nachtvlucht van 7 uur kwam ik om 13 u toe in Singapore. Leuk toch hé, zo’n uurverschil? Ik moet echter toegeven dat ik de luchthaven hier wel leuk vond. Er waren verschillende tuintjes langs de terminals waar je wat frisse lucht kon opsnuiven en gaan zonnen. Na meer dan 20 uur binnen te zitten en rond te lopen deed dat ongelofelijk veel deugd.

Mijn laatste vlucht was meteen de langste: 10 uur van Singapore naar Auckland. Gelukkig was ik tegen dan al zo uitgeput dat ik verschillende hazenslaapjes heb kunnen doen.

In Auckland zelf ben ik zonder veel problemen door de douane geraakt. Zoals sommigen van jullie weten maakte ik mij wat zorgen over de hoeveelheid medicatie die ik mee had, maar zolang je die aangeeft bij je aankomst schijnt dat geen probleem te zijn.
Ik heb echter wel meteen ontdekt dat 11 kilo ongelofelijk veel weegt als je dat samen met nog 8 kilo in je armen moet dragen door de hitte. Ik begrijp nu beter waarom sommige reizigers slechts een dagrugzak meenemen waar er maximum 7 kilo in kan. Hoewel je dan wel zeer vaak de was moet doen.

Ik ga het hierbij laten en ik weet dat ik net voor het interessante gedeelte stop, maar ik heb beslist om alles wat op te splitsen zodat het kortere teksten zullen zijn en ik ze zo ook sneller zal kunnen posten. Laat me weten of jullie hiermee akkoord gaan? En als jullie tips hebben om het lezen aangenamer te maken, laat me dat ook gerust weten!

8 thoughts on “In transit”

  1. Leuk iets van jouw te lezen, kleine stukjes maken het inderdaad spannend, en ben je nieuwsgierig naar het vervolg.. Het is zowiezo op alle mogelijke manieren een levenservaring, geniet ervan!!

    Like

  2. Hoy Evelyne,
    Ik ben met alles akkoord hoor! Doe maar , als jij het maar leuk vindt ,anders hou je dit niet vol .

    Tis leuk om te lezen,dus doe maar en ook mooie foto’s. Zo reizen we allemaal ‘n beetje met je mee hee!

    Succes en tot volgende post,

    Martine

    Like

    1. Merci Martine, het is ook praktisch beter om kleine stukjes te doen. Niet elk hostel heeft wifi natuurlijk (gelukkig de meeste wel). Die mooie foto’s zullen geen probleem zijn. Ik heb vandaag al een noodprocedure moeten uitvoeren om nog foto’s te kunnen trekken: mijn kaart zat vol 😀

      Like

  3. Hey Evelyne!
    Erg leuk om je blog te lezen! Ik heb gisteren ook mijn reis geboekt, erg spannend naar mijn normen (3 landen per moto) maar in vergelijking met jouw avonturen zal het toch wel meevallen qua spanning! 😉 Ik stuur je een pm via Facebook met uitleg!
    Dikke kus en geniet van elk moment!
    X Tine

    Like

    1. Dag Tine,
      Leuk dat je al je vakantie gepland hebt! Het klinkt alleszins al zeer leuk en ik weet hoe graag jullie met de moto op reis gaan 🙂 Veel plezier met de planning en natuurlijk met de uitvoering ervan 😀

      Like

Leave a comment